Przede wszystkim podkreślmy fakt, że leworęczność nie jest zaburzeniem, dlatego celem jest dostosowanie dziecka z inną dominacja niż prawostronna do „prawostronnego świata”. Najistotniejszymi, wyjściowymi ćwiczeniami powinny być te z zakresu świadomości swojego ciała i przestrzeni, w jakiej się znajdujemy. Istnieje wiele metod, które pomagają w kształtowaniu tej świadomości, osobiście polecam Metodę Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne.
Wspierając dziecko w poznawaniu swojego ciała i jego możliwości łatwo możemy zauważyć jego preferencje stronne. Jeśli bawi się w dom i prawa ręką improwizuje nalewanie kawy do filiżanki, kopie piłkę lewą nogą, ładniej rysuje lewą ręką, poprawia włosy prawą, nasłuchuje dźwięków lewym uchem.
Warto np. zaznaczyć dziecku lewą rękę bransoletką lub rysunkiem na ciele. Zabawy przestrzenne prowadzić tak, aby być zwróconym do dziecka plecami, aby prawa ręka była po tej samej stronie, co prawa ręka dziecka. Dobrym pomysłem jest odnoszenie się do lewej strony, jako strony, po której mamy serce. Przy każdym poleceniu zaznaczamy, o którą rękę czy nogę nam chodzi z odniesieniem do umiejscowionego na niej znaczka. Pomocne są również ćwiczenia graficzne obiema rękami, każdą z osobna, zabawy z piłką, woreczkiem, szarfą angażujące obie ręce i każdą z osobna, naprzemienne dotykanie, np. lewe kolana o prawego łokcia.
Leworęczność - jak pracować z dzieckiem posługującym się lewą ręką?
- uświadom sobie, że leworęczność jest tak samo wartościowa jak praworęczność
- obserwuj swoje dziecko podczas codziennych czynności i zabaw pod kątem orientacji w schemacie ciała i przestrzeni, wyboru ręki, sprawność ręki dominującej
- nie przestawiaj, nie sugeruj którejkolwiek z rąk, jako lepszej
- dbaj o odpowiednią postawę dziecka podczas pracy: proste plecy, stopy na podłodze, przedramiona na stole, brak przeszkód z lewej strony, światło pada na kartkę z przodu lub od strony prawej, tak aby nie przysłaniać go ręką piszącą, kartka ułożona ukośnie w prawa stronę, chwyt narzędzia analogiczny do ręki prawej, rozpoczynać pisanie od ołówka, nie trzymać ołówka tuż przy części piszącej lub po środku lub za górną część (ok. 2 cm od zatemperowanej części)
- zwrócenie uwagi, aby dziecko nie przeciągało dłonią po tym, co napisało
- ćwiczyć napięcie mięśniowe, np. ugniatając plastelinę, wykonując zabawy manualne, paluszkowe itp.
- pamiętać również o rozwijaniu sprawności drugiej ręki i angażowaniu jej w codziennych czynnościach
- zwróć uwagę na koordynację wzrokowo- ruchową przy wykonywanych czynnościach, baw się rymowankami i rytmicznymi wierszykami dokładając do tego ruchy ręki, proponuj ciekawe techniki wykonywania prac manualnych angażujące dłonie, palce, nadgarstki.
Organizuj również wiele sytuacji do sięgania po narzędzia służące do kreślenia, rysowania, malowania. Zawsze pamiętaj o stosowaniu zasady „od lewej do prawej” nawet w przesadny sposób przy wieszaniu prania na sznurku.
Zachęcam do sięgania po ciekawe zabawy usprawniające zawarte w publikacjach pani M. Bogdanowicz jak również we wcześniejszych artykułach dotyczących kształtowania gotowości do nauki czytania i pisania oraz zabaw przy których w opisie widzicie ikonkę odnoszącą się do koordynacji wzrokowo-ruchowej i rozwoju motorycznego.
