Każdy może powiedzieć, co chce, ale nie wolno krytykować, bo od krytykowania dzieci robią się przestraszone i niepewne. To zdanie, wyjęte z książki Macieja Bennewicza pt. Rozmowy z Karolcią, czyli coaching przy herbacie mogłoby posłużyć za jej motto.
Książkowa Karolcia ma 8 lat i jest postacią fikcyjną... chociaż nie do końca nieprawdziwą. Do jej stworzenia zainspirowały autora rozmowy, jakie przeprowadził z różnymi dziewczynkami, niektóre z nich są już dorosłe.
Dlaczego Karolcia jest bohaterką książki dla dorosłych?
Karolcia jest dziewczynką inteligentną, mającą mnóstwo pasji i zainteresowań. Marzy, aby w przyszłości również zajmować się coachingiem. Póki co, przyjmuje postawą wnikliwego obserwatora rzeczywistości, któremu nie umknie żaden szczegół. Karolcia z upodobaniem analizuje sytuacje, do których dochodzi w jej grupie rówieśniczej, lecz także próbuje „rozgryźć” relacje, jakie panują między dorosłymi. No i pyta, pyta i jeszcze raz pyta.
Z ręką na sercu: kogo z nas chociaż raz nie zirytowały te dziecięce pytania? Ile razy zdarzyło nam się odpowiedzieć na nie autorytarnie, że „Tak jest i już!”? Tymczasem dziecięcych pytań nie można ignorować i należy odpowiadać na nie, póki dzieci pytają. Może bowiem nadejść taki moment, że zniechęcone, przestaną pytać i powoli będzie w nich ginąć naturalna ciekawość świata. Albo zaczną pytać kogoś innego – a wówczas nie będziemy już mieli wpływu na to, jakie odpowiedzi uzyskają.
Książka dla rodziców, która ułatwia rozmowę z dziećmi
Rozmowy z Karolcią pokazują, jak rozmawiać z dziećmi i jak nie bać się odpowiedzi na trudne pytanie. Autor przekonuje, że ośmiolatce można wyjaśnić, czym był Holokaust i kim był Jan Karski. Karolcia dyskutuje na tematy z pogranicza filozofii, etyki i psychologii w sposób zupełnie naturalny. Dla niej jeszcze nie istnieje tabu i nie ma kwestii mało interesujących lub, przeciwnie, zbyt trudnych.
Książka dla rodziców Macieja Bennewicza to nie tylko świetna lektura dla mam, lecz także dla wszystkich tych, którzy interesują się samorozwojem i nie jest im obcy tzw. life coaching. Autor po każdym rozdziale, a jest ich sto, stawia pytania graniczne. Jak pisze we wstępie: obok niektórych z nich przejdziemy obojętnie, inne wydadzą nam się interesujące za jakiś czas, przy powtórnej lekturze, jednak mogą trafić się też takie, które wydadzą się postawione specjalne dla nas – ja znalazłam ich kilka. I nie mam wątpliwości, że do "Rozmów z Karolcią..." będą wracać, nie jest to bowiem lektura „jednorazowa”. Na polskim rynku „przewodników po życiu” ukazuje się mnóstwo, jednak znaczna ich część nie ma większej wartości. Ten poradnik dla rodziców jest inny, bowiem niczego nie nakazuje, do niczego nie zachęca. Każdy z tekstów natomiast skłania do myślenia, stawiania pytań i poszukiwania odpowiedzi. A to już w literaturze nie jest aż tak często spotykane.
