Czy gady są dobrymi zwierzętami dla dzieci? Prawdę mówiąc, nie są. Gady są bardziej wymagające, niż mogłoby się to wydawać i potrzeba pewnego doświadczenia, by się nimi opiekować. Dziecko nie będzie umiało się nimi zająć. Oczywiście mamy na myśli dzieci kilkuletnie. Nastolatkowie są już bardziej odpowiedzialni i mają większą wprawę w obchodzeniu się ze zwierzętami.
"Mamo, kup mi żółwika!"
Żółwie zawsze budziły naszą sympatię, choć właściwie nie wiadomo dlaczego. Szczególną popularnością cieszą się żółwie wodne. W sklepach sprzedaje się je, gdy są jeszcze maleńkie i urocze. A że niewiele kosztują, wydają się być idealnym zwierzątkiem dla naszej pociechy.
Zwykle jednak nie zdajemy sobie sprawy z tego, że ów malutki żółwik szybko urośnie i będzie potrzebował bardzo dużego terrarium. Ponadto żyje kilkadziesiąt lat. Dziecko pewnie po jakimś czasie znudzi się pupilem, który tylko je i pływa w wodzie, a my staniemy przed dylematem, co z nim zrobić. Do sklepu zoologicznego już go nie przyjmą, a wypuścić „na wolność” nie wolno!
Nie chodzi jednak tylko o to, że żółw może być kłopotliwym domownikiem. Zwierzęta te mogą być nosicielami wielu zarazków, w tym salmonelli. Obcując z nimi musimy więc zachować higienę, przede wszystkim myć ręce. Dzieci generalnie mają z tym wielki problem, więc raczej nie ma co liczyć, że będą szły do łazienki po każdej zabawie z pupilem.
„Pieszczoszek” legwan
Gady nie są zwierzętami udomowionymi. Mogą być oswojone i pozwalać brać się na ręce, jednak zawsze pozostają dzikimi zwierzętami, o czym należy pamiętać. Nawet tak z pozoru łagodne zwierzę, jak żółw może niespodziewanie ugryźć, że nie wspomnę o wężach.
Wszystkie gady potrafią się bronić, również te roślinożerne. Zdenerwowany legwan potrafi mocno, niczym batem, uderzyć swoim długim ogonem. Uderzenie małego osobnika jest bardzo bolesne, a co dopiero mówić o dorosłych, blisko dwumetrowych okazach!
Istnieje zasadnicza różnica między zwierzętami udomowionymi, a tylko oswojonymi. Domestyfikacja, jak fachowo nazywamy proces udomowienia, zmieniła nie tylko wygląd naszych pupili, ale również ich cechy psychiczne. Zatraciły wiele cech swoich dzikich przodków, stały się łagodniejsze i bardziej uległe wobec człowieka, a w wielu przypadkach całkowicie od niego zależne. Zwierzę oswojone natomiast, pozbawione jest jedynie lęku przed człowiekiem, pozostając wciąż dzikie i niezależne.
Żaden gad nie będzie domowym pieszczoszkiem. Nie nadają się do przytulania, miziania, itd. Obcując z tymi zwierzętami, zawsze powinniśmy zachować ostrożność, by nie sprowokować ich do ataku. Niestety, dziecko nie zawsze potrafi delikatnie obchodzić się ze zwierzakami.
Pielęgnacja gadów: to nie tylko karmienie
Gady są znacznie bardziej wymagającymi zwierzętami niż pies czy kot. Przede wszystkim, jako istoty zmiennocieplne potrzebują określonej temperatury otoczenia, by funkcjonować. Trzeba im zapewnić również właściwe oświetlenie, a w wielu przypadkach naświetlanie promieniami ultrafioletowymi.
Od żadnego dziecka nie możemy wymagać, że będzie umiało posprzątać w terrarium. Nawet karmienie gada zwykle przerasta możliwości dziecka. Owszem, może wrzucić żółwiowi kawałek jabłka, ale jaszczurki czy węża raczej nie nakarmi.
I jeszcze jedno na koniec. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że gad po prostu naszemu dziecku ucieknie. Albo nie domknie ono terrarium, albo wypuści go z ręki. Żółw daleko nie zajdzie, ale małej jaszczurki, która wymknęła się z terrarium, możemy już nigdy nie odnaleźć.
