W sytuacji, kiedy niemożliwe jest karmienie dziecka bezpośrednio z piersi konieczny będzie tutaj laktator. Bez względu na przyczynę, nie ma na co czekać! Trzeba wziąć sprawę w swoje ręce i jak najszybciej rozpocząć odciąganie mleka. W zależności od sytuacji nasze postępowanie będzie nieco odmienne.
Dziecko od początku nie ssie piersi
Przyczyny: wcześniactwo, choroba dziecka, oddzielenie matki od dziecka, czasowe przeciwwskazania do karmienia (np. przyjmowanie przez matkę niektórych leków).
W tej sytuacji mamy dwa cele. Po pierwsze, rozbudzić i utrzymać laktację do momentu kiedy dziecko będzie mogło być karmione piersią w sposób efektywny. Po drugie, pozyskać pokarm, który będzie zabezpieczał bieżące żywieniowe potrzeby dziecka lub w przypadku wcześniactwa będzie podawany w odpowiednim czasie. Pokarm matki dla dzieci niedojrzałych czy chorych to nie tylko pożywienie, ale i bezcenne lekarstwo. Bardzo cenna jest siara, która w niewielkich ilościach może być podana właściwie od razu nawet wcześniakowi.
Laktacja i użycie laktatora:
- Odciąganie (stymulację) należy rozpocząć jak najwcześniej, jeśli stan matki na to pozwala, najlepiej ok. 6 godzin po porodzie, najpóźniej w 3 dobie.
- Najlepszym laktatorem w tej sytuacji będzie laktator elektryczny klasy szpitalnej lub bateryjno sieciowy. Jeśli jest początkowo niedostępny, to należy rozpocząć odciągania takim, jaki mamy w posiadaniu.
- Siarę najlepiej odciągnąć ręcznie do niewielkiego naczynia (kieliszka do leków czy kubeczka) albo zebrać do strzykawki bezpośrednio z brodawki. Każda kropla się liczy.
- Zalecane są odciągania pełne, systematyczne, naśladujące rytm karmień dziecka, czyli co 3 godziny (6-8-10 razy na dobę) w zależności od kondycji i możliwości organizacyjnych matki. Odciągamy naprzemiennie z obu piersi w systemie 7-7-5-5-3-3, czyli 7 min z jednej piersi, 7 min z drugiej, 5 min z jednej, 5 min z drugiej, 3 min z jednej, 3 min z drugiej. Można też jednoczasowe odciąganie z obu piersi przez 15 min. Dłuższe sesje nie są zalecane. Około 10 doby, kiedy pojawia się więcej pokarmu, możemy nieco zmniejszyć częstotliwość odciągnięć, ale nie rzadziej niż do 6-8 na dobę.
- Bardzo ważne jest, aby pokarm był odciągany systematycznie do czasu, kiedy dziecko będzie mogło być karmione z piersi w sposób efektywny.
- Warto pamiętać o tym, co ułatwi nam skuteczne odciągniecie pokarmu: ciepły okład lub prysznic na kilka minut przed odciąganiem, delikatny masaż („naganianie”) w kierunku brodawki, wygodna pozycja, atmosfera intymności, relaksu, dobry nastrój, myślenie o dziecku czy widok dziecka. Natomiast stres, hałas, niewygoda czy ból mogą ten wypływ zahamować czyniąc odciąganie nieskutecznym.
- Bardzo ważne jest przestrzeganie zasad higieny przy stosowaniu laktatora oraz zasad przechowywania pokarmu.
Dziecko ssie pierś w sposób nieefektywny
Gdy dziecko nie chce lub nie umie ssać, albo ssie za krótko, za rzadko lub niewłaściwie, wówczas używamy laktatora w sposób opisany powyżej, natomiast serie odciągnięć wykonujemy po uprzedniej próbie nakarmienia dziecka z piersi i ewentualnym dokarmieniu uprzednio odciągniętym pokarmem. Zastosowanie laktatora zapewni prawidłową stymulację laktacji oraz produkcję pokarmu odpowiednią do potrzeb dziecka.
Inne sytuacje, gdy laktator będzie przydatny
Istnieje też szereg sytuacji, kiedy zalecane jest stosowanie częściowego odciągania pokarmu, np. odbarczenie piersi przy nawale, obrzęku czy zastoju, przygotowanie mocno wypełnionej piersi do karmienia, zwolnienie zbyt szybkiego wypływu albo przyśpieszenie zbyt wolnego celem zachęcenia „niecierpliwych” dzieci do ssania i inne. Są to sytuacje, kiedy pomocna będzie indywidualna konsultacja doradcy laktacyjnego.
W każdej sytuacji kiedy niezależnie od przyczyny nie możemy karmić dziecka bezpośrednio z piersi lub karmienia są nieefektywne dobrze jest skonsultować się z doradcą laktacyjnym, aby wiedzieć jak dokładnie należy działać.
